Ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο ιστορίας, που χωρίς να αποφεύγεται η προσωπική άποψη του συγγραφέα, παρουσιάζει αναλυτικά τη ζωή των σπουδαιότερων «εκπροσώπων» και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώθηκαν τα διάφορα ρεύματα του αναρχισμού...
Στα τελευταία εκατό χρόνια ο αναρχισμός ανακίνησε με τη θεωρία και την πράξη του μια σειρά από αποφασιστικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και αναζήτησε λύσεις που αποτέλεσαν πρόκληση για την κατεστημένη κοινωνική τάξη, και γι αυτό καταδιώχτηκαν και καταπιέστηκαν απ αυτή με όλα τα μέσα.
Ο Τζέημς Τζολ ασχολείται στο βιβλίο του αυτό λεπτομερειακά με το αναρχικό κίνημα και την ιστορία του, παρουσιάζει τους θεωρητικούς του και σκιαγραφεί τα πορτρέτα των σημαντικότερων εκπροσώπων του· κλείνει την περιγραφή του με ένα δραματικό κεφάλαιο για τον αναρχοσυνδικαλισμό στην Ισπανία, όπου το 1936 η «ολοκληρωτική επανάσταση» πλησίασε χειροπιαστά στην έμπρακτη εδραίωσή της.
Αυτή η θεμελιακή και περιεκτική εργασία του Αγγλου ιστορικού συμβάλλει όσο λίγα άλλα έργα του τομέα αυτού στη δικαίωση ενός πολιτικού κινήματος, που κατά τη γνώμη του έχει βλαφτεί ιδιαίτερα από τις προκαταλήψεις του πλατιού κοινού και την παραμέληση από την πλευρά των ιστορικών.
Δεν πρόκειται για εγκώμιο κάποιου φανατικού γοητευμένου.
Κάποιες φορές μάλιστα ο συγγραφέας επιδεικνύει έντονη αυστηρότητα, χωρίς αυτό βέβαια να υποσκελίζει το σκοπό του, που είναι η διάδοση των ιδεών μέσω της αλήθειας και το σπάσιμο κάποιων ανυπόστατων προκαταλήψεων,λόγω των πολλών ιστορικών κενών.
Τζέημς Τζόλ - Οι αναρχικοί
Στα τελευταία εκατό χρόνια ο αναρχισμός ανακίνησε με τη θεωρία και την πράξη του μια σειρά από αποφασιστικά πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και αναζήτησε λύσεις που αποτέλεσαν πρόκληση για την κατεστημένη κοινωνική τάξη, και γι αυτό καταδιώχτηκαν και καταπιέστηκαν απ αυτή με όλα τα μέσα.
Ο Τζέημς Τζολ ασχολείται στο βιβλίο του αυτό λεπτομερειακά με το αναρχικό κίνημα και την ιστορία του, παρουσιάζει τους θεωρητικούς του και σκιαγραφεί τα πορτρέτα των σημαντικότερων εκπροσώπων του· κλείνει την περιγραφή του με ένα δραματικό κεφάλαιο για τον αναρχοσυνδικαλισμό στην Ισπανία, όπου το 1936 η «ολοκληρωτική επανάσταση» πλησίασε χειροπιαστά στην έμπρακτη εδραίωσή της.
Αυτή η θεμελιακή και περιεκτική εργασία του Αγγλου ιστορικού συμβάλλει όσο λίγα άλλα έργα του τομέα αυτού στη δικαίωση ενός πολιτικού κινήματος, που κατά τη γνώμη του έχει βλαφτεί ιδιαίτερα από τις προκαταλήψεις του πλατιού κοινού και την παραμέληση από την πλευρά των ιστορικών.
Δεν πρόκειται για εγκώμιο κάποιου φανατικού γοητευμένου.
Κάποιες φορές μάλιστα ο συγγραφέας επιδεικνύει έντονη αυστηρότητα, χωρίς αυτό βέβαια να υποσκελίζει το σκοπό του, που είναι η διάδοση των ιδεών μέσω της αλήθειας και το σπάσιμο κάποιων ανυπόστατων προκαταλήψεων,λόγω των πολλών ιστορικών κενών.