Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

1 Η Ελλάδα «κυβερνάται» από «υπόπτους για Εσχάτη Προδοσία»...

Ο μηνυτής, Δημήτρης Αντωνίου, γιατρός στο επάγγελμα
Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για Εσχάτη Προδοσία (ΠΚ 134) κατά της Κυβέρνησης και των «βουλευτών» που ψήφισαν το Μνημόνιο στα πλαίσια της, με ΑΒΜ: ΙΔ 10/19743/15-10-2010 της Εισαγγελίας Αθηνών, μήνυσής μου.
Οι μηνυόμενοι έχουν ήδη κληθεί –σύμφωνα με τον νόμο- να καταθέσουν ανωμοτί ενώπιον του Εισαγγελέα αυτοπρόσωπα, ως ύποπτοι διάπραξης του  ειδεχθέστερου των εγκλημάτων, ήτοι αυτού της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, η οποία ως συνεχές έγκλημα χαρακτηρίζεται ως «αυτόφωρο κακούργημα» και διώκεται χωρίς την άδεια της Βουλής (Συντ. 62). Εγώ καταθέτω την 11-01-2011 στην Χαλκίδα...
                                                                          Δημήτρης Αντωνίου

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

0 Ήταν μια καλή αρχή, για να έχουμε αίσιο τέλος...

Κάποιοι μίλησαν για προβοκάτσια.
Η κάμερα όμως είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Ο πολιτικάντης που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του είχε το θράσος να περάσει μέσα από τους διαδηλωτές (πολλοί εκ των οποίων συμμετείχαν στην πορεία των πολυτέκνων) και βρήκε, δικαίως, τον μπελά του...

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

0 ΕΝΑΣ ''ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ''...


                           Ένα αστείο βιντεάκι που μας δείχνει κάτι θλιβερό:
                                          Τον ''Φιλήσυχο Πολίτη''...
                                                                  (Κλικ εδώ)

0 The Shock Doctrine 2009 (NTOKIMANTEΡ)




Το The Shock Doctrine είναι το τελευταίο ντοκιμαντέρ του καταξιωμένου σκηνοθέτη Michael Winterbottom, με συν-σκηνοθέτη τον Mat Whitecross. Βασισμένο στο ομώνυμο μπεστ σέλλερ της Naomi Klein, το The Shock Doctrine προβάλλει το επιχείρημα ότι οι πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς» στην Αμερική έχουν σταδιακά κυριεύσει τον κόσμο μέσω της εκμετάλλευσης συγκλονισμένων από την καταστροφή ανθρώπων και χωρών. Τόσο η ταινία όσο και το βιβλίο υποστηρίζουν ότι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο εκμεταλλεύονται τις φυσικές καταστροφές, τις οικονομικές κρίσεις και τους πολέμους για να επιβάλουν ριζοσπαστικές πολιτικές ελεύθερης αγοράς.

Η Klein αποκαλεί το φαινόμενο αυτό «καπιταλισμό της συμφοράς» και θεωρεί ότι είναι το ίδιο αποτελεσματικός στο να σβήνει τη συλλογική μας μνήμη όσο και η ψυχιατρική θεραπεία με ηλεκτροσόκ. Η ταινία αμφισβητεί κατά τρόπο ριζικό το μύθο ότι η παγκόσμια ελεύθερη αγορά έχει θριαμβεύσει βασιζόμενη στις αρχές της δημοκρατίας.

0 Περί βίας...

Πριν από μερικούς μήνες μόνο κάποιες φωνές από την Αριστερά μιλούσαν για πόλεμο.
Τότε όλα τα δελτία ειδήσεων είχαν πέσει επάνω τους χλευάζοντάς τους.
Ε όχι και πόλεμος έλεγαν...

Τώρα όλο και περισσότεροι μιλούν για κοινωνικό πόλεμο, ενώ σε λίγο όλοι θα μιλούν για κανονικό πόλεμο με μάχες στους δρόμους κλπ.
Από αυτά που είδαμε να συμβαίνουν χθές το μεσημέρι με την άγρια επίθεση καταστολής πού έγινε με όλα τα διαθέσιμα μέσα εναντίον του τεράστιου συλλαλητήριου διαμαρτυρίας, το συμπέρασμα δεν το βγάζουμε εμείς. Προκύπτει αβίαστα από μόνο του.
Ειναι ολοφάνερο οτι η εισβολή των δανειστών-δυναστών μας με την στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης δεν πρόκειται να περάσει.
Θα αποκρουστεί και θα αντιμετωπιστεί με κάθε τρόπο...

Δεν είναι ζήτημα απλά πολιτικό. Ειναι κύρια ζήτημα επιβίωσης δικής μας και των παιδιών μας, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας!

Απορώ λοιπόν πως είναι δυνατόν μέσα σε συνθήκες κοινωνικού πολέμου όπου καθημερινά ασκείται απροκάλυπτη βία, να ασχολούνται τόσο πολύ με την καταδίκη της βίας εναντίον ενός συγκεκριμένου ατόμου και μόνο, επειδή έτυχε να είναι τ.υπουργός.
Ωραία λοιπόν, ας καταδικάσουμε όλοι τη βία...
Αλλά πρωτα ας αναρωτηθούμε:

Γιατι δεν ζήτησαν όλοι την καταδίκη της βίας απο τα ΜΑΤ στην Κερατέα;

Γιατί η Βουλή δεν καταδικάζει την εκτεταμένη καθημερινή βία εναντίον πολιτών σε όλες τις τελευταίες διαδηλώσεις;

Γιατί δεν ζητούν όλοι οι εν λόγω ευαίσθητοι, την καταδίκη και την απαγόρευση της χρήσης καρκινογόνων χημικών εναντίον αθώων πολιτών που διαμαρτυρονται για τη ληστεία που υφίστανται;

Ή  μήπως δεν θεωρούνται αθώοι ή "υγιείς πολίτες" και πρέπει να συνετισθούν; (Γίνονται τελευταια κατι τέτοιοι διαχωρισμοί)...

Είπαν οτι η επίθεση κατά του υπουργού προσβάλλει τη Δημοκρατία...  
>>>

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

0 Ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος...



Ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος για πολλούς έχει ήδη αρχίσει. Οι πολιτικές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα έχουν διαστάσεις πολεμικής, λένε οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ, και ο «πόλεμος» με πέτρες και ρόπαλα ενάντια σε όσους προσπαθούν να τον επιβάλλουν έχει ήδη αρχίσει. Με αφορμή τις κινητοποιήσεις στο Σιάτλ στο γύρισμα της χιλιετίας οι σκηνοθέτες ακολουθούν τα κινήματα διαμαρτυρίας ανά τον κόσμο και καταγράφουν τις στιγμές σύγκρουσης... >>>

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

0 ''Τελευταίες Λέξεις'' O τελευταίος κάτοικος της Σπιναλόγκα...

Η ταινία τελειώνει με κοντινό πλάνο στο πρόσωπο και στα χέρια του οργανοπαίκτη που μιλάει στο φακό:
«Όχι, δεν λέω τίποτα… Τελείωσα… Έτσι γουστάρω… Τελευταία μου λέξη…»
Δείτε την μικρού μήκους ταινία:


«Τελευταίες Λέξεις» (Last Words) είναι το πειραματικό, μικρού μήκους φιλμ για τον καλύτερο λυράρη της Κρήτης που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί των λεπρών, τη Σπιναλόγκα. Όταν το κολαστήριο καταργήθηκε και έφυγαν από εκεί όλοι οι λεπροί, εκείνος έμεινε μόνος στο νησί αρνούμενος να γυρίσει πίσω στον πολιτισμό.

Ο Βέρνερ Χέρτζογκ (Werner Herzog) , του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Βέρνερ Χ. Στίπετιτς, γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1942 στο Μόναχο. Μεγάλωσε σ’ ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό της Βαυαρίας, όπου δεν υπήρχε ούτε τηλέφωνο, ούτε κινηματογράφος ούτε τηλεόραση. Άρχισε να ταξιδεύει με τα πόδια σε ηλικία 14 ετών, και έκανε το πρώτο του τηλεφώνημα στα 17 του. Ενώ φοιτούσε στο γυμνάσιο, εργαζόταν επίσης στη νυχτερινή βάρδια ως οξυγονοκολλητής σ’ ένα χαλυβουργείο. Έτσι, κατάφερε να χρηματοδοτήσει τις πρώτες του ταινίες, που ξεκίνησε να γυρίζει το 1961, σε ηλικία 19 χρονών. Έκτοτε υπήρξε παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης 40 ταινιών, ενώ έχει εκδώσει περισσότερα από δέκα πεζογραφήματα κι έχει σκηνοθετήσει άλλες τόσες όπερες. Μερικές από τις πιο γνωστές δουλειές του είναι οι «Αγκίρε, η μάστιγα του Θεού», «Νοσφεράτου», κ.α.
To 1968 βρέθηκε στην Κρήτη  για τα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας:    
«Signs of life».
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ο Χέρτζογκ γύρισε το πειραματικό μικρού μήκους φιλμ (ασπρόμαυρο διάρκειας σχεδόν 13 λεπτών) με τίτλο Letzte Worte (Τελευταίες λέξεις), με θέμα τον «καλύτερο λυράρη της Κρήτης που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί των λεπρών, τη Σπιναλόγκα, και όταν το κολαστήριο καταργήθηκε και έφυγαν από εκεί όλοι οι λεπροί, εκείνος έμεινε μόνος στο νησί αρνούμενος να γυρίσει πίσω στον πολιτισμό. Τρεφόταν με αγριόχορτα, αγκάθια και σαύρες και έπαιζε τη λύρα του. Όταν οι αρχές τον έφεραν πίσω δια της βίας, κλείστηκε στο σπίτι του αρνούμενος να μιλήσει και εκφραζόταν μόνο με τη μουσική του...»

Το είδα στο:


0 Tα όργανα της ΕΕ ως θεσμοί πραγμάτωσης της Δικτατορίας του Κεφαλαίου...

Σκέψεις για τη συγκυρία
Βασική θέση που επιδιώκει να στηρίξει το ποστ αυτό είναι ότι οι θεσμοί της ΕΕ[1] δεν εκφράζουν απλά το άθροισμα των εθνικών δικτατοριών της αστικής τάξης, αλλά είναι ένα επιπλέον επίστρωμα, ένα απαραίτητο εργαλείο για την άσκηση της κυριαρχίας του συστήματος των συνασπισμένων εθνικών αστικών τάξεων της Ευρώπης στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ αλλά και πέρα από αυτά.
Στα όργανα που βρίσκονται κυρίως στις Βρυξέλλες πραγματώνεται η συστηματική αλληλεγγύη των αστικών τάξεων της Ευρώπης, αρθρώνεται μια αυστηρή ιεραρχία ανάμεσά τους και καθορίζεται ο ρόλος της κάθε μιας. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν αλλαγές στο συσχετισμό δυνάμεων, αλλά οι πολλαπλοί πυρήνες και περιφέρειες του συστήματος της ΕΕ είναι λίγο πολύ καθορισμένοι και κοινώς αποδεκτοί. Η εντατική και συστηματική αυτή συνεργασία των αστικών τάξεων αποτελεί σήμερα εγγύηση της κυριαρχίας τους χωρίς την οποία πολλές δε θα μπορούσαν να παραμείνουν στην εξουσία.


Το παράδειγμα της Συνόδου Κορυφής του Οκτώβρη 2010
Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής προώθησαν την με συνοπτικές διαδικασίες αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβώνας που πήρε επτά χρόνια στις αστικές τάξεις να τη συμφωνήσουν και να την επιβάλουν. Οι αλλαγές αφορούν στην αυστηροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας και χαρακτηρίστηκαν γλαφυρά από το Θανάση Παφίλη ως ‘ευρωπαϊκό μνημόνιο’. Ο τρόπος που λήφθηκαν οι αποφάσεις αλλά και το περιεχόμενο τους εκφράζει τόσο τη φύση της ΕΕ όσο και την τωρινή τακτική της.
Οι αλλαγές προτάθηκαν από τη ευρωπαϊκή ομοσπονδία συνδέσμων βιομηχάνων την BusinessEurope στις 11 Ιουνίου 2010. Η Κομισιόν έκανε τις πρώτες προτάσεις σε αυτή την κατεύθυνση στις 30 Ιουνίου και παρουσίασε ένα λεπτομερειακό πακέτο στις 29 Σεμπτεμβρίου. Το πακέτο αυτό ανέλαβαν να περάσουν στο Συμβούλιο η Γαλλία και η Γερμανία. Ήδη από την Άνοιξη τονιζόταν η ανάγκη μια ισχυρής ‘ηγεσίας’ από μέρους των δύο χωρών αυτών. Ο βασικός εταίρος με τον οποίο έπρεπε να βρεθεί συμβιβασμός ήταν η Αγγλία και σε μικρότερο βαθμό μικρές χώρες του πυρήνα όπως η Ολλανδία. Το ζήτημα με την αφαίρεση της ψήφου των χωρών με δημοσιονομικά προβλήματα ήταν από τη μία επίδειξη θέλησης για ενίσχυση της ηγεμονίας τους από πλευράς Γαλλίας και Γερμανίας και από την άλλη μια κλασική μέθοδος να περάσουν ριζικές αλλαγές επιτρέποντας σε κομπάρσους όπως ο Γιωργάκης να προσποιηθούν ‘νίκη’.
O τρόπος λήψης της απόφασης αποτυπώνει τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ με τις πολυεθνικές να χρησιμοποιούν την Κομισιόν ως το όργανο θεσμικών τους προτάσεων και την επιβολή τους να αναλαμβάνεται από το σκληρό πυρήνα της Γερμανίας (πρωτίστως) και της Γαλλίας (δευτερευόντως) με απαράβατο όρο το συμβιβασμό αυτών των δύο με την Αγγλία. [2] 
 >>>

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

0 Η Γη της Ουτοπίας...



Η Γη της Ουτοπίας, η Μαριναλέντα είναι ένα ουτοπικό χωριό 3.000 κατοίκων στην Ανδαλουσία. Ίσως η προσπάθεια να περιγράψει κάποιος τη διαφορετικότητα του χωριού με όρους πολιτικής και οικονομίας να είναι και δύσκολο και αντιφατικό. Στην Μαριναλέντα ταιριάζουν περισσότερο το παράδειγμα και οι ήρωες ενός κόμικ: Του Αστερίξ.

Ένα τρελό χωριό με τους δικούς του κανόνες μέσα στην αυτοκρατορία του χρήματος. Με αυτοδιαχείριση, κοινοκτημοσύνη και έναν τρελό δήμαρχο, απέναντι στους κανόνες λειτουργίας ενός καπιταλισμού σε βαθιά κρίση.

Η Μαριναλέντα δεν θα ήταν αυτό που είναι, αν ο Γκορντίγιο, στα δεκαεννιά του χρόνια, το 1979, δεν εκλεγόταν δήμαρχος. Η κομμούνα του κλείνει 31 χρόνια ύπαρξης.
Την ώρα που η υφήλιος παλεύει με την κρίση, η Μαριναλέντα μοιάζει ένας άλλος κόσμος...

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

0 ΑΝΗΛΙΚΟΣ: ΚΑΤΑ ΦΥΣΗ - ΕΝΗΛΙΚΕΣ: ΠΑΡΑ ΦΥΣΗ...

 Παρατηρείστε στην παραπάνω φωτογραφία την κατά φύση συμπεριφορά ενός ανθρώπου σε παιδική ηλικία, που παίζει, δίχως να δίνει σημασία στον παραλογισμό τριγύρω του. 

Δεν τού έχουν “κάψει” ακόμα τον εγκέφαλο στο σχολείο, στην οικογένεια, στην κοινωνία... 
Με θεούς, πατρίδες, παραδόσεις κλπ...

Όταν ολοκληρωθεί η “εκπαίδευσή” του, το “κάψιμο” δηλαδή του εγκεφάλου του, θα αποκοπεί από τη φύση του και θα σέρνεται κι αυτός στους ναούς με το πρόσωπο στο πάτωμα και τουρλωμένα τα οπίσθια...
                                                Πηγή

Δημοφιλείς Aναρτήσεις:

Related Posts with Thumbnails

Αρχειοθήκη ιστολογίου