0 Άε μαρέ γαμίσ' ξεκωλιάρ' !!!

                       Ασφαλίτες...
           Παράνομες συλλήψεις
                         15/12/2010
                             Δεν έχω λόγια...

0 Ο Απελευθερωτικός Αγώνας του 1821 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ...

Να σκεφτεί κανείς ότι πηγαίναμε για δημοκρατία και μας προέκυψε βασιλεία στο τέλος.
Και μάλιστα απόλυτη...
Που έδωσε Σύνταγμα μόλις το 1843, την χρονιά που από την απολυταρχική βασιλεία περάσαμε στην “δημοκρατία” του κοινοβουλευτισμού.
Οι ομάδες που αλληλοτρώγονταν σε όλη την διάρκεια της επανάστασης (εφοπλιστικό κεφάλαιο των νησιών, γαιοκτήμονες-προεστοί-μπέηδες της στεριάς, διπλωμάτες-πολιτικοί-μαυροκορδάτοι-κωλέτηδες και μεγάλοι οπλαρχηγοί πότε με τον έναν και πότε με τον άλλον), διαχειρίστηκαν (για να το πω κομψά) με τον χειρότερο τρόπο τους οικονομικούς πόρους που είχαν στην διάθεσή τους και οδηγήθηκαν από εξουσιομανία και φιλοχρηματία σε πολλούς εμφυλίους, στη μέση του αγώνα.
Είναι υπερβολή άραγε να πει κάποιος πως ο πρώτος εμφύλιος του 1821 έγινε για την μοιρασιά του πρώτου δανείου που είχε πάρει η κυβέρνηση Κουντουριώτη;
(Το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην ελλάδα αναπτύσσει από νωρίς στενή σχέση με το τραπεζικό κατεστημένο)

Ετσι φτάσαμε σε μια ελλάδα χαλασμάτων και ζωντανών νεκρών που περιφέρονται ζητιανεύοντας, και που την περιγράφουν οι ξένοι περιηγητές, αμέσως μετά την απελευθέρωση...

Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι ότι δεν μοιράστηκαν ποτέ τα “εθνικά κτήματα” (τα αγροτικά κτήματα των τούρκων που έφυγαν με την επανάσταση) στους ακτήμονες και στους αγωνιστές της επανάστασης.

Ο λαός δεν πολέμησε για να φύγουν οι τούρκοι μόνο...

Κι αυτό καλύτερα από όλους το γνώριζε ο Κολοκοτρώνης που τρεις φορές σταμάτησε την αυτοδικία προς τους προεστούς που οι αγανακτισμένοι επαναστάτες είχαν αποφασίσει να διαπράξουν.
Η ολιγαρχία του τόπου, που τον κατείχε σε συνεργασία με τους τούρκους και πριν από την επανάσταση, συνέχισε να απομυζά τον πλούτο της χώρας, ήλεγξε την εξουσία και τα κόμματα αργότερα, διαπλέχτηκε με το κράτος και τον δημόσιο μηχανισμό, εγκαθίδρυσε τις πρώτες τράπεζες με ξένα κεφάλαια, και απο τότε παραμένει σε φορολογική ασυλία, τρεφόμενη με τον ιδρώτα ενός ολόκληρου λαού, που ποτέ δεν τον οδήγησε στην προκοπή και την ανάπτυξη.
Το ελληνικό κράτος είναι θεμελιωμένο επάνω στην πολιτική και την οικονομική διαφθορά και την πολιτική ανισότητα.
Μια δουλοπαροικία ήμασταν και παραμένουμε.

Σαν αναγνώστης, όποιον ιστορικό και ιστορία και να πάρεις, όσο και να θέλει να τα κρύψει, το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει...

                                                                               Θραξ Αναρμόδιος

Διαβάστε επίσης:

Οραματιστές & Επαναστάτες 1830-1875

         Διαβάστε επίσης: 
     << Ένας Έλληνας ο Μακρυγιάννης - Τα απομνημονεύματα...>>                                                                        

0 «Μίλα μου για Μέρκελ...»

Του  ΓΙΩΡΓΟΥ   ΒΟΤΣΗ

Ενα τηλεφώνημα από την Καισαριανή, του καλού μου Αντώνη Καλογιάννη, έδωσε το ερέθισμα για τούτο το σημείωμα. Το βράδυ της Παρασκευής. Οταν, δηλαδή, στις Βρυξέλλες άρχιζαν οι ολονύκτιες διαπραγματεύσεις, που απέληξαν έτσι, ώστε την επομένη να δείχνουν όλοι ικανοποιημένοι:
Ο Γ. Παπανδρέου να θριαμβολογεί που πέτυχε με «σκληρή μάχη» την επιμήκυνση στην αποπληρωμή του δανείου και μια μείωση 1% των επιτοκίων και η Ανγκελα Μέρκελ να υπομειδιά, αφού το «δούναι-λαβείν», που επικαλείται, της επιτρέπει πάντοτε να έχει και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο.

Προϋπόθεση για όλα είναι τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ, ώς το 2015, από την εκποίηση κρατικής μας περιουσίας και νέα μνημόνια εξοντωτικής λιτότητας για τους πολλούς. Με την μπότα της στο λαιμό μας, κοντολογίς... >>>

2 ''ΛΙΜΑΝΙΣΙΑ ΠΑΡΕΑ''...

Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου...
Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων:
«Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς...
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ'όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις ,
αντί να ελέγχονται από αυτές...
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική...
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές...
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς
καλοπροαίρετα...
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους...
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους...
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»